علت تفاوت کیفیت کارتریج ها
در این مقاله سعی شده است که علت تغییر کیفیت بین کارتریج های متفاوت بررسی شود تا راهنمای انتخاب کارتریج برای استفاده در شیرآلات اهرمی باشد. اگر چه قسمت های پلاستیک هر کارتریج و میزان عمر و آب بندی آنها مسائل مهمی هستند اما آنچه کیفیت یک کارتریج را تعیین می کند قطعه سرامیکی داخل آن است.
هسته اصلی و قلب هر کارتریج قسمت سرامیکی آن است. اغلب دیسکهای سرامیکی ترکیبی متشکل از آلومینا (اکسید آلومینیوم)، کائولن، فلدسپات، کوارتز و سیلیس هستند که پس از اختلاط توسط دستگاه پرس به یکدیگر فشرده می شوند و سپس در کوره پخت طی 18-24 ساعت پخت می گردند و طی چند روز خنک می گردند. سپس تمام سرامیک های پخته شده توسط دستگاه سایش داده می شوند تا به زبری سطح مطلوب برسند. با این حال در کیفیت تولید شده کارتریج‌ها تفاوت وجود دارد.
راهنمای انتخاب کارتریج
مهم‌ترین عامل و راهنمای انتخاب کارتریج برای خریدار بررسی کیفیت بخش سرامیکی کارتریج است. کیفیت دیسک های سرامیکی خوب و نسبتا خوب در کیفیت مواد سرامیکی استفاده شده در آنها و نحوه پخت آنها نهفته است. هرچه میزان آلومینای یک دیسک بالاتر باشد و از نسبت اندازه دانه مناسب تری برخوردار باشد سختی و استحکام آن بالاتر می رود. استفاده از آلومینای با اندازه کریستالی کمتر باعث می شود که چگالی و استحکام بالاتری ایجاد شود و از سوی دیگر باعث صافی سطح بیشتری نسبت به حالتی می شود که اندازه کریستالی و ذرات آلومینا بزرگتر باشند.
برخی از تولید کنندگان جهت افزایش استحکام و سختی دیسکهای آلومینایی به آنها مقداری زیرکنیا اضافه می کنند. سختی این سرامیکها نزدیک به سختی الماس است. همچنین بهترین نوع دیسک ها، دیسک‌هایی هستند که زمان پخت بالاتری نسبت به سایرین دارند یا دمای پخت بالاتری دارند. سختی این دیسک ها به 62 راکول دی می رسد علی رغم اینکه اغلب دیسک های آلومینایی معمول که استفاده می شود دارای استحکام 45 راکول دی هستند.
